Brunnurinn

Ég hélt ég myndi bilast úr hlátri þegar hann sonur minn var að lýsa fyrir mér sírn sem hann var í á sunnudaginn.

Oddur: mamma mannstu í skírninni sem ég var í á sunnudaginn, hvað heitir aftur strákurinn?

mamma: hvaða strákur, ertu að meina barnið sem var skírt, hann heitir Jón Ingi.

Oddur: já en mamma, sko þegar þau stóðu með hann hjá brunninum og það átti að fara að setja vatnið......

Hér bilaðist ég úr hlátri, ég hélt ég hefði nú farið nógu oft með son minn í kirkju til að hann kallaði ekki skírnarfontinn brunn.  Svo áttaði hann oddur minn sig á því að þetta héti kannski ekki brunnur og við gátum hlegið okkur máttlaus að þessu saman. 

Börn eru yndisleg.

Guðbjörg 

Athugasemdir

[Ragna (IP-tala skráð) 1.9.2008 kl. 23:22]

Elsku ömmustubburinn minn hefur auðvitað heyrt máltækið, að það þurfi að byrgja brunninn áður en barnið dettur ofaní. Hvað er þá eðlilegra en að álíta að það sé þessi blessaði brunnur sem börnunum er haldið yfir í skírninni sem um ræðir í máltækinu.
Amma sendir honum knús og skilur hann alveg.

[Sigurrós (IP-tala skráð) 13.9.2008 kl. 12:29]

Stórkostleg athugasemd! :)