Miskunnsami samverjinn, hvar var hann?

Það var hræðilegt að horfa á kvöldfréttir í gærkvöldi, þar sem sagt var frá því að maður nokkur slasaðist og enginn kom til aðstoðar. 

Maðurinn var á gangi heim til sín í Grafarvoginn eftir gleðskap þegar bíll með fjórum ungum mönnum stoppaði hjá honum.  Mennir í bílnum voru með hótanir við mannin sem sá sér þann kost vænstan að hlaupa í burt frá bílnum til að bjarga sér, í stað þess að sjá hvað ungu mennirinir myndu gera.  Hann hljóp yfir vegrið og sem leið lá í átt að Vogi, en á hlaupunum datt hann ofan í brunn sem stóð óvarinn og galopinn.  Maðurinn náði að brölta stórslasaður upp úr brunninum og komast upp á veginn þar sem enginn ökumaður stöðvaði til að aðstoða hann.  Hann sagði marga leigubíla hafa keyrt hjá, sumir hægðu á sér og juku svo hraðann þegar þeir sáu útganginn á honum.  Loks var það einn leigubílstjóri sem stoppaði og ók manninum á slysadeild.  Sími mannsins hafði laskast í óhappinu svo hann gat ekki hringt sjálfur eftir aðstoð.

Fyrst greip mig hneykslan yfir því að enginn skyldi hafa stoppað og aðstoðað manninn.  Hvað er að gerast á Íslandi?  Síðan fór ég að velta því fyrir mér hvort ég hefði sjálf stoppað ef ég hefði átt leið þarna hjá og verð að viðurkenna að ég er bara alls ekki svo viss.  Ofbeldi hefur færst mjög í aukana á Íslandi á undanförnum árum, þ.e. að ráðist sé á fólk af tilefnislausu á götum úti.  Næstum því hverja helgi berast fréttir af slíkum líkamsárásum og þykir manni nóg um. 

Ég vil meina að ég sé í eðli mínu miskunnsamur samverji sem megi ekkert aumt sjá, en þó stend ég mig að því að halda að ég hefði ekki stöðvað í þessu tilfelli.  Nú er svo komið að maður þarf að meta hvort maður sé tilbúin að hætta á það að á mann verði ráðist ef maður reynir að aðstoða aðra.  Þetta er mjög sorgleg staðreynd.  Íslendingar hafa alltaf verið þekktir fyrir það að aðstoða landa sína með allt mögulegt og leiðinlegt ef við förum að vera eins og fólk í stórborgum sem gengur framhjá fólki í vanda af einskærum ótta um líf sítt, jafnvel þó hjartað segi því að gera annað.

 

 

Athugasemdir

[Mamma (IP-tala skráð) 27.2.2007 kl. 16:56]

 Já það er sorglegt að það skuli vera orðið eins ástand hér eins og í stórborgum erlendis, að ekki sé þorandi að rétta hjálparhönd af ótta við að á mann sé ráðist líka,  ef maður blandar sér í málið.
Aðalatriðið í þessu finnst mér samt vera, að enginn þeirra sem fram hjá óku skuli hafa brugðist skjótt við og hringt í 112 og látið vita að þarna væri maður sem væri augljóslega slasaður.

[kolla (IP-tala skráð) 27.2.2007 kl. 21:25]

Já þetta er mjög sorglegt og ég viðurkenni það allveg en ég var heldur ekki viss um að ég hefði stoppað, mjög sorglegt!!