Guðbjörg Oddsdóttir

Ekki hefur nú verið gleðiefni að fylgjast með fjölmiðlum í dag.  Ekki veit ég hvaða þýðingu allt þetta hefur fyrir almenning í landinu, hef grun um að ekki sé allt látið flakka sem menn vita og sjá fyrir.  Við eigum t.a.m. eftir að fá greitt og greiða síðust greiðslu í nýrri íbúð og ekki er atvinna bankamanna tryggð.  Þungur dagur, en á morgun hef ég trú á því að menn vakni, tilbúnir til að gera það sem gera þarf og fá storminn í fangið.  Er það ekki Íslendinga siður að standa af sér storma.  Maður verður bara fyrst að fá einn dag til að vera svartsýnn.......

 kveðja

Guðbjörg O.

Tvö blogg í mánuði.......þetta gengur auðvitað alls ekki.  Stefnan er að fara að sinna þessu betur.

Annars er allt gott að frétta af fjölskyldunni í Kópavoginum og lífið farið að ganga sinn vana gang.  Ragnar Fannberg fékk loksins pláss á leikskóla og finnst ótrúlega gaman á leikskólanum sínum Kór.  Hann er líka svo duglegur að æfa sig að vera bleyjulaus og pissa í kopp eða klósett eins og ,,stóru krakkarnir".  Hann er líka að æfa sig í að sofa í ,,stórustráka rúmi" við ómælda gleði foreldranna  því hann kemur a.m.k. 10 ferðir fram úr því áður en hann lognast útaf.  Karlotta var að byrja í söngskóla Maríu í síðustu viku og líkar mjög vel og hún ætlar líka að halda áfram að læra á píanóið.  oddur minn Vilberg er nokkuð kátur þessa dagana og hefur verið mjög duglegur við að kynnast nýjum strákum, bæði í sínum bekk og hinum 4. bekknum í skólanum.  Það er a.m.k. alltaf einn eða tveir drengir með honum þegar hann kemur heim úr skólanum, þó hann fari líka stundum heim með öðrum.  Hann fór t.d. í náttfatapartý í dag eftir skóla, þá bauð einn strákur öllum hinum strákunum  úr árganginum heim til sín, allir í náttfötum auðvitað

Magnús er ánægður í nýju vinnunni og hefur haft nóg að gera nú í haust.  Hann tók upp á því að fara með strætó í vinnuna svo frúin geti haft bílinn til að skutlast með börnin til og frá.  þetta er líka svo ótrúlega umhverfisvænt.

Ég er líka mjög ánægð í vinunni minni og alltaf meira en nóg að gera.  Hef, eins og kennara er síður, verið að dröslast með heimavinnu heim til að sinna á kvöldin svo dagarnir eru stundum langir, en það stendur nú allt til bóta.  Er með námskynningu á morgun fyrir foreldra 6 ára barna frá 17:30 - 19:30, boðið upp á súpu og brauð og fyrirlestur um heilsu og hollustu, ásamt fleiru.  Enda er ég að kenna í heilsuskóla þar sem allir bekkir fara í íþróttir, sund eða hreyfingu á hverjum degi - frábært mál.  Enda eflir það námsárangurinn að hreyfa sig reglulega og eykur blóðflæði til heilans.

Kveðja til ykkar allra

p.s.

Silla og Loftur Þór áttu bæði afmæli á mánudaginn var - til hamingju með það.

Ég ákvað að skella loks inn einni færslu svona eftir fyrstu vikuna með krúttunum mínum mínum í 1. bekk.

Ég lenti í mjög skemmtilegu atviki á s.l. miðvikudag þegar ég skellti mér í Krónuna að versla.  Ég hitti konu sem ég þekkti strax, en hún var móðir stelpu í fyrsta bekknum ég kenndi eftir að ég útskrifaðist úr kennó.  Hún þekkti mig lika strax og við fórum að spjalla.  Af því að maður er svo sjálflægur finnst manni alltaf að umheimurinn standi í stað meðan tíminn líður hjá manni sjálfum.  Þess vegna fékk ég svona nett sjokk þegar ég komst að því að þessi stelpa er núna 19 ára gömul og ég var að kenna henni þegar hún var 6 og 7 ára!  Móðirin huggaði mig með því að segja að ég liti nú alltaf svo unglega út (vorkenndi mér sennilega við þessa uppgötvun ; )).  Annars þótti mér svo vænt um að mamman sagði mér að af þeim kennurum sem dóttirin hefði haft, væri ég og önnur sem kenndi henni líka þegar sú var nýútskrifuð, bestu kennararnir sem hún hefði haft.  Það færi sko ekki allt eftir reynslunni heldur líka persónuleikanum - ég get ekki lýst því hvað mér þótti vænt um þessi orð.  Maður hefur kennt mörgum og oft velt fyrir sér hvort manni hafi tekist að marka einhver spor í lífi viðkomandi.  Ég bað hana að skila kveðju til dömunnar ef hún myndi eftir mér og mamman sagði að hún myndi sko vel eftir mér og ætlaði að skila því.

Annars er ég búin að kenna 1. bekknum mínum í eina viku og búið að vera mikið gaman.  Auðvitað tekur það á þolinmæðina því þessar elskur eru auðvitað ekki alveg búin að læra að vera í skóla og tala öll í einu og vilja þjónustu strax.  Það eru á börn í bekknum mínum og enginn stuðningsfulltrúi mér til aðstoðar.  Það leggst mjög vel í mig að vinna í þessum skóla, líst mjög vel á samstarfsfólkið og stjórnendur.  Karlotta og Oddur eru líka ánægð og líst bara vel á, eru svona að þreifa fyrir sér í vinamálunum.  Annars vorum við með bekkinn hans Odds hér í afmæli á fimmtudaginn.  Ég bakaði nokkrar pizzur og gerði súkkulaðiköku og svo var farið í ýmsa leiki.  Það var mikið fjör í mannskapnum og ég fann verulega til með fólkinu á neðri hæðinni.  Ég var alveg búin á því eftir þessa viku, enda var annað afmæli hér fyrir familíuna s.l. laugardag, svo ég lak niður í sófann í gærkveldi og sleppti meira að segja fyrsta partýinu á nýjum vinnustað.

Kveðja úr Kópavoginum

Guðbjörg

Ég veit bara ekki hvar þetta endar með borgarstjórnina í Reykjavík.  Enn á ný hefur samstarfi verið slitið í stjórn Reykjavíkurborgar og enn einn borgarstjórinn á leiðinni á biðlaun.  það hlýtur að vega þungt í rekstri borgarinnar að punga út öllum þessum aukamillum vegna biðlauna, sérstaklega þegar um er að ræða 1,1 miljón á mánuði sem eru laun borgarstjóra.  Kannski má segja að þetta sér betri kostur, af tvennu illu, fyrir Sjálfstæðisflokkinn.  En óneitanlega gerir þetta það að verkum að almenningur hlýtur að fara að missa allt traust á það fólk sem fer með stjórn borgarinnar, sama úr hvaða flokki það er.  Er ekki löngu orðið tímabært að maður geti bara kosið einstaklinga en ekki þessa flokka, bæði í bæjarmálapólitíkinni og í sveitastjórnarkosningum.  Ég er að öllu jöfnu ekki mjög pólitísk og hvað þá að ég sé að festa eitthvað á prent í þeim efnum, en þetta er alveg ótrúlegur farsi.

Kveðja til ykkar allra

Guðbjörg (að íhuga framboð : )